Алберто од Мексико дошол овде, има намера да се всели во село и да се ожени

254

Мексиканецот Алберто Максимино Уваље Де Ла Гарза (36), е воодушевен од балканскиот простор, посебно од градо Кикинда каде што сака да основа семејство таму и ужива во вкусовите на бурек, ќебап, сланина.

Јоргованот, тамбурата и сливова ра кија, Алберто никогаш повеќе не би ги заменил за кактуси, маријачи и текила. Неполни два месеци е во Кикинда, а огромната Банатска рамнина веќе оставила длабока трага во неговото срце, пишува Амирадио.рс

– Имам пријател во Кикинда, а градот порано го знаев само како мирно, мало место. Сепак, тоа е повеќе од тоа. Можам да кажам дека се заљубив во вашиот град, во кој дојдов во април.

– Работам онлајн за една мексиканска компанија, ја имав истата работа во Мексико. Пред осум години ги посетив Белград и Панчево, а кога дојдов во Кикинда, срцето ми остана тука.

Би сакал, ако ги средам сите документи, да живеам овде засекогаш – вели Алберто, кој доаѓа од градот Рејноса Тамаулипас.

Овој Мексиканец цврсто решил да се вкорени на балканските простори. Дури и планира да заминве да живее во некое село во околината и да се ожени.

– Не сум оженет, немам деца. Би сакала да се омажам ако најдам девојка и се заљубиме. Планирам да купам куќа, на село, можеби – вели соговорникот.

– Луѓето се дружељубиви и многу љубезни. Не ви требаат многу пари за да живеете овде, не е премногу скапо, како во Мексико.

– Животот е бавен, опуштен, климата ми одговара, а особено ја сакам храната – вели тој, додека маснотиите се мешаат со пржена сланина и плескавици.

Сакам да јадам ќебапи, плескавици, стек, рибја супа, гулаш, бурек со компири, месо, сирење и печурки – вели тој на српски и продолжува на англиски: – Мексиканската храна е нешто сосема друго, не може секој да ја јаде. Многу е зачинета, премногу е мрсна.

претходниот член,Албанија на раб на ескалација: Уапсен Илир Мета, поранешен претседател на Албанија и лидер на Партијата на слободата
Следната статијаТатијана Стефановска: Мажите не можат да се споредат со нас, ние што можеме да направиме, тие не можат ни за неколку години