Татјана Стевановиќ, наставничката по историја која беше тешко ранета во пукотницата во ОУ „Владислав Рибникар“, денеска сведочеше на судењето во граѓанската постапка по тужбата што ја поднесе против Миљана и Владимир Кецмановиќ, родителите на момчето убиец.
Иако на претходното рочиште имаше предлог да се затвори за јавноста, Татјана Стевановиќ и нејзиниот полномошник дозволија судот да одлучи дали ќе го затвори рочиштето. Судијата го одби нивниот предлог за исклучување на јавноста.
Марина Ивеља, адвокатката на Кецмановиќ, имаше предлог да се запре постапката со оглед на тоа што обвинителниот акт во кривичната постапка е продолжен, а да се продолжи по завршувањето на главниот претрес за случајот вина. И тоа беше одбиено.
Наставничката зборуваше за тоа како изгледал 3 мај во ОУ „Владислав Рибникар“, дека денот започнал како и секој друг. Дека првиот час започна.
– Голем број деца дојдоа да се сликаат за алманахот. Јас предавав Балкански војни, кон крајот на часот слушнав нешто во ходникот. Мислев дека се петарди. Дека биле осмоодделенци, затоа што беа при крај со училиште. Мислев дека „слават“ – рекла учителката.
Нејзината втора мисла беше: „Па, чуварот Драган е таму, тој ќе го реши тоа“.
Сепак, тие звуци се повторија. Имаше чудна атмосфера, во моментот беше морничава, како тишина, како сите да се хипнотизирани и тогаш таа слушна крик и сфати дека тоа не се петарди.
Во тој момент се отворила вратата од училницата, немала време да ја сврти главата да види кој влегол, а веќе била погодена.
Како што рекла, не ни знаела што и се случило. Била погодена во стомакот и паднала под столот. Сè уште слушнала истрели, но не можела да реагира, иако мислела дека е свесна за се, ја губи свеста.
„Видов момче бледо како партал“
Како што рекла, кога се освестила видела дека рацете и се крвави, а потоа видела момче како лежи во близина бледо како партал. Видела дека и дошло дете, веројатно за да се сокрие и го гушнала тоа дете, па дури подоцна дознала за кое дете се работи.
Следното нешто што слушнала е дека наставничката по географија влегла и прашала што се случило, а детето одговорило дека момчето убиец пукало и тогаш таа не сфатила дека тоа е реално, дека е можно.
Кога го реконструира тој настан, губи чувство за времето, бидејќи има впечаток дека траел многу долго, а траел околу 2 минути.
После тоа влегла полиција, и го почувствувала пулсот за да видат дали е жива, а потоа сфатила дека ситуацијата воопшто не е добра.
Ја качиле на количка, прво ги згрижиле децата на кои наишле и кога ја извадиле ги видела девојчињата кои дежурале на влезот. Ја однеле во болница каде се бореле за нејзиниот живот.
Таа беше неподвижна шест месеци
Првиот куршум ја погодил страната на стомакот, на милиметар од стомачната аорта и застанал во колкот. Тој и го оштетил нервот поради што долго време била неподвижна, но таа имала доволно среќа тој нерв да се опорави.
Таа се здобила со повреди на двете раце, прострелни рани. Како што кажала, била неподвижна околу 6 месеци.
Како што изјавила, се пензионирала. Таа го учела момчето убиец цело 6-то и дел од 7-мо одделение. Таа рече дека тој е соодветен студент.
Инаку, на ова рочиште не се појави Миљана Кецмановиќ, иако на судењето во кривичната постапка дојде еден час подоцна. Таа не го оправда своето отсуство на ова рочиште, а на следното рочиште ќе биде поканета заедно со Владимир Кецмановиќ на 10 јануари 2025 година.
Да потсетиме, денеска во Палатата на правдата се одржуваат две рочишта против родителите на момчето убиец Владимир и Миљана Кецмановиќ. Првото рочиште се одржува по приватна тужба поднесена од наставничката по историја, Татјана С., за нематеријална штета, додека второто рочиште се одржува врз основа на обвинението на Вишото јавно обвинителство во Белград поради сомнение дека тие сториле кривични дела за кои им се закануваат затворски казни.
